Panteon

"Asowie i Elfy (Alfr)", to jedna z częstszych fraz występujących w mitologii germańskiej. Ród Elfów jest jednak zagadką... mimo iż zarówno w Voluspie, jak i Alvismallu występują wzmianki o nich.

Niewiele osób zajmujących się panteonem germańskim lub runami nie słyszało o Lokim - bracie krwi Odyna, olbrzymie ognia i... zabójcy Baldura.

Za jego sprawą i przebiegłością Asowie częstokroć wpadali w tarapaty, choć równie często potem ich z tych tarapatów wyciągał.

Słowo Freya jest tłumaczone dosłownie jako Pani. Od jej imienia określano szlachetnie urodzone kobiety własnie przydomkami Frú, Frúa.

Freya była córką Njorda Boga morza (dokładniej wód przybrzeżnych żeglugi i rybołóstwa) i prawdopodobnie jego siostry Nerthus - Ziemi w/g Tacyta. Jej bratem i prawdopodobnie początkowo kochankiem lub mężem był Frey. Wywodziła się z rodu Wanów, stąd jej przydomki: Wanadis, Wanagod i Wanabrúðr.

Tyr, znany ze swej mądrości i waleczności, prawdopodobnie początkowo pełnił funkcję naczelną wśród Asów, przyznając zwycięstwa. Uznaje się iż jego imię pochodzi od Proto-Indo-Europejskiego *deiwos, oznaczającego po prostu bóg. Na tej podstawie, zdarza się iż tytułując wspólnie Asów i Wanów, używa się zbiorczego terminu Tiwarowie.

Thursowie, czyli olbrzymi występują w mitologii Germańskiej jako personifikacje sił natury przeciwnych człowiekowi i Bogom oraz chorób. Początkiem owej nienawiści między Thursami a Bogami jest zabójstwo Ymira, praojca lodowych olbrzymów, dokonane przez Odyna i jego braci - Wiliego i We.

Thor (Grom, Piorun), zwany był na kontynencie Donarem i należał do rodu Asów. był synem Odyna i Jord (Ziemi), i jednym z najpopularniejszych Bogów wśród ludzi.

Odyn (Oðin) zwany również Wodenem (Wodanem) jest zwykle uważany za przywódcę Asów a po połączeniu się rodu Asów i Vanów rownież za przywódcę wszystkich Bogów panteonu germańskiego. Nie było tak jednak zawsze, mimo iż mitologia germańska takie miejsce mu przyporządkowywuje, znajdują się zarówno w tekstach historycznych (Tacyta opis germanii) jak i w sagach sugestie pozwalające na przypuszczenie iż Odyn przeszdł w istocie głęboką ewolucję jako Bóg, zarówno awansując na głównego Boga panteonu jak i uzyskując nowe cechy.