Rekonstrukcja

Sztuka określana często mianem szamanizmu dawnych Germanów i faktycznie w pewnych elementach prawdopodobnie do szamanizmu zbliżona.

Futhark Starszy jest typem pisma północnoeuropejskiego używanego najprawdopodobniej od III w.n.e. przez plemiona germańskie.

Runy podzielone zostały na trzy Aety, po osiem znaków. Metodologicznie aety zostały zastosowane przez badaczy run prawdopodobnie dopiero w XVIIw. Znaleziska i poematy nie ukazują jednoznacznie iż podział ten jest w jakiś sposób obowiązkowy dla celów magicznych. Poniżej przedstawiam parę przykładów:

Mjollnir - legendarny młot Thora, wykonany przez Sindriego (Eitriego) i Brokka. W czasach wikingów i wcześniejszych, noszony prawdopodobnie jako amulet ochronny przed Thursami i ich działalnością. Współcześnie używany zarówno w kontekście historycznym jak i jako symbol rozpoznawczy osób wyznających panteon bóstw północnogermańskich.

Valknut zwany również "węzłem poległych" (bezpośrednie tłumaczenie), lub "sercem Hrungnira", pojawia sie najczęściej na stellach kamiennych, w części związanej ze śmiercią lub Odynem. Innym miejscem jego znalezienia jest statek grobowy, z grobu dwóch kobiet (w różnym wieku) - w tym jednej z wyższej sfery społecznej, zmarłej prawdopodobnie na artretyzm.

Bindruny są formami graficznymi powstałymi z połączenia ze sobą kilku znaków runicznych. Powstały w ten sposób znak może służyć jako talizman. Tak wygląda ten "przepis" w uproszczeniu, temat jednak nie jest prosty sam w sobie. Musimy mieć świadomość tego iż kreując tego typu symbol, tworzymy pewne połączenie energii znaków użytych w nim i... znaków powstałych z takiego połączenia. Problemem są owe znaki "dodatkowe", gdyż mogą one zarówno wzmocnić efekt naszego "talizmanu", jak i go osłabić a nawet - co gorsza, wygenerować efekt odmienny od oczekiwanego.

Runy nie są ani jednym alfabetem ani nawet jednorodnym alfabetem. Większość znaków runicznych posiada kilka swoich wersji graficznych, zależnych od miejsca znalezienia, pochodzenia i czasu. W dużym uproszczeniu możemy wyróżnić następujące rodziny futharków: