Ingwaz - Ing, prawdopodobnie jedno z imion Boga Freya
Staroangielski - Ing
Ing był największym wśród wschodnich Duńczyków,
gdy na swym rydwanie odpłynął na wschód wśród fal.
Tak Heardingowie zwali swego bohatera.
Informacje Ogólne
Jednym z imion Freya był Ingi, zatem może być tu mowa o tym bogu, jednak to nie on może być, wbrew pozorom, głównym motywem tego poematu. Wśród ludów duńskich istniała legenda o dziecku, które przypłynęło na łodzi wypełnionej dobrami i zostało królem, a po jego śmierci, zwrócono go morzu, z którego przybył. Mamy tego wzmianki również w sadze o Beowulfie. Bardziej należy się skupić na jego okręcie. Dostępne źródła mówią iż wśród Germanów był popularny zwyczaj obnoszenia wizerunku boga po kraju, aby zwiększyć plony w nadchodzącym roku. Tacyt wspomina o obnoszeniu postaci bogini Nerthus (Ziemi). W islandzkim Flateyjarbók również możemy znaleźć wzmianki — tym razem właśnie o obnoszonym Freyu. Sama runa najprawdopodobniej jest więc runą związaną z żyznością i wzrostem. Motyw statku z dobrami i ponownego jego odpłynięcia, sugeruje również wyrażoną w tej runie cykliczność życia. Prawdopodobnie oznacza on statek pogrzebowy, na którym wraz z dobrami złożono Ingwiego-Freya po śmierci. Wszystko ma swój początek i wszystko ma swój koniec, po którym zaczyna się kolejny cykl.